Historia Kyokushin
Założycielem Kyokushinkai (jap. Stowarzyszenie Poszukiwaczy Najwyższej Prawdy) był Japończyk Masutatsu Oyama (1927 – 1994). Życie tego człowieka było niezwykłe i to nie tylko dlatego, że całkowicie poświęcił je samodoskonaleniu i popularyzacji współczesnej sztuki walki w jej duchowych i fizycznych aspektach. Na uwagę zasługuje na przykład fakt, że w roku 1945 Oyama wstąpił do oddziału lotników samobójców (kamikadze), chcąc oddać życie za swą ukochaną ojczyznę – bo tak mawiał o Japonii. Od śmierci uchroniło go wtedy zakończenie działań wojennych. O wielkości osobowości tego człowieka świadczy chociażby to, że już za życia nazwano go „Ostatnim Samurajem”. Jak napisano w jednym z najbardziej prestiżowych magazynów poświęconych dalekowschodnim sztukom walki „Black Belt”: „Oyama nie tylko przejął najcięższy do spełnienia ideał Bushido (kodeksu etycznego samurajów), lecz poszedł o krok dalej. Zwracał on uwagę na to, że stopień poświęcenia: samozaparcie poprzez samodyscyplinę jest wprost proporcjonalne do stopnia odnoszonego sukcesu. Walka karate, gdy na świecie istnieje broń palna, nie ma już dzisiaj zasadniczego znaczenia w czasie wojen, wydaje się czymś archaicznym. Jednak dyscyplina Budo pozostaje w sercach kontynuatorów dzieła samurajskiego”.
W roku 1936 Masutatsu Oyama zdobył stopień mistrzowski w chińskiej sztuce walki o nazwie kempo, a jako 17-letni student uniwersytetu w Takushoku zdał egzamin na 2 dan w karate, które trenował u najwybitniejszego mistrza tamtych czasów, Gichina Funakoshi. Posiadał również 4 dan w judo. W roku 1947, po wygraniu mistrzostw wszechstyli w Kioto, Oyama postanowił całkowicie poświęcić swoje życie tej dalekowschodniej sztuce walki. Wzorując się na buddyjskim mnichu Nichiren, który spędził wiele lat na surowym treningu, Japończyk udał się samotnie na górę Kiyosumi. W pustelniczych warunkach przez 18 miesięcy doskonalił swoje umiejętności w sztuce karate a także w zen. Po powrocie z gór jako jedyny w historii karateka zdecydował się na pojedynek z bykiem. Był przekonany, że taka walka pokaże jak dalece udoskonalił swoje psychiczne i fizyczne umiejętności. Starcie ze zwierzęciem miało miejsce w Chiba i zakończyło się zwycięstwem Oyamy. Byk został zabity poprzez jedno uderzenie pięścią między oczy.
Twórca Kyokushin postanowił propagować swoje karate na całym świecie. Był pewien, że jest ono nie tylko sztuką walki, ale przede wszystkim nośnikiem tradycji i kultury Dalekiego Wschodu – wartości etycznych głoszonych przez Konfucjusza i Lao-Tse. Oyama zawsze powtarzał swoim uczniom, że karate zaczyna się i kończy na uprzejmości i że o ile rozwój fizyczny jest początkiem tej sztuki walki, o tyle rozwój duchowy jest celem ostatecznym. Dla lepszego wyeksponowania zasad etycznych kyokushin Japończycy stworzyli siedmiopunktowy kodeks moralny tej sztuki walki. Jest w nim mowa o obowiązku szanowania starszych i rodziców, dążeniu do fizycznej i duchowej doskonałości oraz powstrzymaniu się od gwałtowności.
W 1952 roku Masutatsu Oyama wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie przez 11 miesięcy dawał liczne pokazy sztuki kyokushin. Stoczył między innymi kilka pojedynków z bykami. Po jednym z nich jedna z najbardziej prestiżowych w Ameryce gazet, „The New York Time” nazwała go „Boską Ręką”. Japończyk twierdził, że w walce można z łatwością pokonać nawet 800-kilogramowego byka, pod jednym wszakże warunkiem – nie wolno się go bać. Liczne podróże Oyamy po świecie sprawiły, iż kyokushin w krótkim czasie stało się bardzo popularne. Obecnie uprawia je ponad 2 miliony ludzi na całej kuli ziemskiej.
W roku 1974 Międzynarodowa Organizacja Kyokushin przyznała Masutatsu Oyamie najwyższy stopień wtajemniczenia w sztuce karate – 9 dan, a potem 10. „Ostatni Samuraj” był autorem kilkunastu książek poświęconych zagadnieniom karate: „Co to jest karate?” (1958), „Oto karate” (1965), „Dynamika karate” (1966), „Duch walki” (1972), „Droga kyokushin” (1976) i inne.
Kalendarium
1923 | Masutatsu Oyama przychodzi na świat. |
1936 | Młody Oyama zdobywa czarny pas w kempo. |
1940 | Oyama otrzymuje 2 Dan w karate Shotokan. |
1946 | M.Oyama otrzymuje promocję na 4 Dan w Goju Ryu karate z rąk Gogena Yamaguchi. |
1947 | Oyama zostaje mistrzem Japonii w Otwartych Mistrzostwach Japonii. |
1948 | M.Oyama decyduje się na wyjazd w góry gdzie podczas 18 miesięcznego pobytu doskonali swoje umiejętności. |
1950 | Oyama stacza pierwszy pojedynek z bykiem w Chiba. |
1952 | Oyama wyjeżdża na 11 miesięcy do USA gdzie popularyzuje karate. |
1953 | Otwarte polowe Dojo w Meijiro (Tokio) prowadzone przez Shihandai Kenji Mizushima. |
1954 | Powieszony zostaje szyld Oyama -Dojo .Zajęcia prowadzą Mizushima i Yasuda. |
1956 | Od Okinawy zaczyna podróż Oyama po Południowo-Wschodniej Azji w celu poznania różnych styli walki. Powstaje nowe Dojo w pobliżu Uniwersytetu Rikkyo. Staje się ono zalążkiem Kyokushinkai i karate opartego na zasadach: po 1000 dniach początkujący, po 10000 dniach -pierwszy wgląd w tajniki.. |
1957 | Podróże do Europy i USA. Po walce z bykiem w Meksyku Oyama trafia na 6 miesięcy do szpitala. |
1958 | Ukazuje się książka „What is Karate”- bestseller. Oyama wyjeżdża na Hokkaido aby walczyć z niedźwiedziem. Walka kończy się niepowodzeniem. Pierwsza filia na Hawajach. |
1959 | Pierwszy turniej na Hawajach. Kolejna podróż Oyamy do USA i Europy. |
1960 | Drugi turniej na Hawajach. Na świecie istnieją już 73 filie w 16 krajach. |
1961 | Otwarcie Dojo w San Fransisco i Los Angeles. Pierwszy turniej w USA. Oyama sędzią głównym. |
1962 | Ponowna podróż Oyamy do Europy i USA. W japońskim Dojo pojawiają się ludzie z zagranicy. |
1963 | Podróże do Ameryki, Europy, Afryki Południowej. Początek budowy Honbu Kyokushinkai w Tokio. |
1964 | Thai-boks rzuca wyzwanie japońskiemu karate wyzwanie, które zostaje odrzucone. Następnie Dojo Oyamy wysyła T. Nakamurę i dwóch innych zawodników do Bangkoku. Wygrywają oni dwie z trzech walk. Następuje oficjalne otwarcie Honbu w Tokio oraz założenie Międzynarodowej Organizacji Karate. |
1965 | Ukazuje się „This is Karate”, która staje się biblią Kyokushinkai (do przygotowania tej książki napisano 3000 stron maszynopisu oraz wykonano 20000 zdjęć). |
1966 | K. Kurosaki naucza w Europie. Powstaje amerykańska organizacje. Sean Connery pobiera lekcje karate kyokushin w Japonii. |
1968 | Powstaje organizacja europejska i bliskowschodnia. Oyama udziela lekcji królowi Jordanii. |
1969 | Powstaje organizacja południowoafrykańska i południowo wschodniej Azji. Pierwszy otwarty turniej wszech styli w Tokio. Trzy pierwsze miejsca dla zawodników Kyokushin: 1. T.Yamazaki, 2. Y.Soeno, 3. K.Hasagawa. |
1970 | Drugi otwarty turniej w Japonii (kumite, tameshiwari).Ponownie zwyciężają zawodnicy Kyokushin: 1. Hasagawa, 2. Yamazaki, 3. Soeno. |
1971 | Trzeci turniej otwarty w Japonii. Zwyciężają zawodnicy Kyokushin: 1. K.Sato, 2. Y.Oyama, 3. D.Osihi. |
1972 | Oyama spotyka się z królem i królowa Hiszpanii. Czwarty otwarty turniej w Japonii. Triumf Kyokushin: 1. M.Miura, 2. H.Collins, 3. T.Sato. Na podstawie autobiografii Oyamy powstaje film „Kenka Karate”. |
1973 | Piąty otwarty turniej karate w Japonii: 1. H.Royama, 2. T.Yamazaki, 3. T.Sato. |
1974 | Kancho otrzymuje IX dan. Szósty turniej otwarty w Japonii. I Mistrzostwa Polski w Kyokushin. |
1975 | I Światowy Otwarty Turniej W Tokio. Udział wzięła 5-osobowa ekipa z Polski. Zwycięża K. Sato. |
1976 | Ukazuje się film dokumentalny „Strongest Karate”. W Japonii odbywa się 8 turniej karate. Zwycięża T.Sato. W Krakowie odbywa się I Międzynarodowy Turniej Karate o puchar Wawelskiego Smoka. |
1980 | II Światowy Otwarty Turniej w Tokio (startuje w nim Polak J. Poznański). |
1981 | 13 Otwarty Turniej w Japonii. |
1982 | II Mistrzostwa Europy w Londynie. IV Międzynarodowy Turniej O Puchar Wawelskiego Smoka. |
1984 | III Światowy Turniej w Tokio. Polacy nie biorą udziału. |
1985 | III Mistrzostwa Europy w Barcelonie. 17.Otwarty turniej w Japonii. Na zaproszenie Oyamy A. Drewniak przybywa do Japonii. |
1986 | 18 Otwarty Turniej karate w Japonii. Międzynarodowy Turniej w Katowicach. |
1987 | 14 Mistrzostwa Polski w Łodzi. IV Mistrzostwa Europy w Katowicach. IV. Światowy Turniej w Tokio. Zwycięża A. Matsui. |
1988 | Puchar Europy Oyama Cup w Budapeszcie. |
1989 | V Mistrzostwa Europy w Budapeszcie. |
1990 | Międzynarodowy Turniej Kyokushin Karate w Berlinie Zachodnim |
1991 | VI Mistrzostwa Europy w Hiszpanii. V. Światowy Turniej w Tokio. Zwycięża K.Midori. |
1991 | VI Mistrzostwa Europy w Hiszpanii. V Światowy Turniej w Tokio. Zwycięża K.Midori. |
1993 | VII Mistrzostwa Europy w Bułgarii. XX jubileuszowe Mistrzostwa Polski. Puchar Europy w Katowicach. |
1994.04.27 | Masutatsu Oyama umiera. Jego następcą jest Akyoshi Matsui .Tworzą się konkurencyjne organizacje Karate Kyokushi. Jednak ostatecznie najsilniejszą jest org.A.Matsui..Wielu mistrzów odchodzi i tworzą własne organizacje. |
1994 | VIII Mistrzostwa Europy w Lille. |
1995 | IX Mistrzostwa Europy w Bukareszcie (Rumunia). VI Światowy turniej w Tokio- Dadzibug na 9 miejscu. |
1996 | Mistrzostwa Europy w Volos (Grecja). |
1997 | XI Mistzrostwa Europy w Gdańsku. Wagowe Mistrzostwa Swiata. P. Sawicki mistrzem Świata, E. Pawlikowska Mistrzynią Świata, L. Zgrzebniak wicemistrzem. |
1998 | Puchar Europy w Bergen (Norwegia). Drużynowy Puchar Świata w Paryżu. Rewelacyjny występ polskich zawodników. Międzunarodowy Turniej Mistrzów w Warszawie |